Invloed op het leven en gevolgen


Wie Alopecia heeft, krijgt te maken met een sterke verandering van het uiterlijk en dat maakt dat de aandoening moeilijk te accepteren is. Een veranderd uiterlijk leidt tot onzekerheid naar anderen en jezelf. Het krijgen van Alopecia is heel ingrijpend met als gevolgen verdriet, ongeloof, boosheid, onzekerheid,...
Vaak heeft de aandoening een negatieve invloed op de kwaliteit van leven.​

Hoe Alopecia het leven beïnvloedt, kan je lezen in de getuigenissen en ervaringen van lotgenoten.
​

Ervaringen van lotgenoten


Heeft u ervaringen met alopecia, en wilt u ze met ons delen? Dan kan dat gerust. Stuur ons ze gewoon door via het mailformulier! Als u een ervaring doorstuurt, krijgt deze hier op de website een eigen plekje!
​

Het verhaal van Jessica 


​Tijdens mijn 11e levensjaar viel plots al mijn haar uit. Ik was nog jong en besefte eigenlijk
niet wat er gebeurde. Alopecia was het verdict. Op dat moment wist ik niet wat voor effect
dat zou hebben  op mijn toekomst. Ik was een zorgeloos kind met vele vriendinnetjes, maar
daar bleef in het middelbaar niets meer van over. Ik werd gepest, niet aanvaard door mijn
leeftijdsgenoten. Pas op de hogeschool bloeide ik weer open.  Voor ik startte aan mijn lerarenopleiding
kocht ik een nieuw en hip haarwerk. Mijn klasgenoten vertelde ik meteen de waarheid en niemand
maakte daar een probleem van. Door mijn klasgenoten van toen, leerde ik mezelf beetje bij beetje
aanvaarden. Als anderen je kunnen aanvaarden zoals je bent, begin je dat zelf ook een beetje te doen.
Ik had plots heel veel vriendinnen en wist niet goed hoe daarmee om te gaan. Voordien was ik altijd
alleen en werd ik uitgesloten, zelfs gepest. Ineens veel vrienden hebben, vond ik erg moeilijk. Dit was
ik niet gewoon en ik had dan ook de neiging om mensen weg te duwen, bang om niet aanvaard te
worden. Een gevoel dat soms nog wel eens opduikt.

Vaak speelde ik met de gedachte 'als ik normaal was, dan zou mijn leven een stuk makkelijker zijn'
en waren er momenten dat ik zelfs niet meer wilde leven. Gelukkig werden die gedachten naarmate
de jaren verstreken steeds zeldzamer. Als iemand me vroeger zou gevraagd hebben wat ik graag aan
mijn lichaam wilde veranderen, zou ik geantwoord hebben dat ik wel een ander hoofd wilde: een
hoofd mét haar. Nu ligt dat heel anders, want ondertussen heb ik al langer geen haar, dan dat ik
wel haar had. Ik ben nu gelukkig. Ik leerde voor mezelf opkomen en om voorbij het uiterlijk en
​de eerste indruk van mensen te kijken. Eigenlijk heeft Alopecia zelfs mijn leven verrijkt. 

.